Anita belandt elf jaar geleden als alleenstaande moeder in een urgentiewoning in de Bloemenbuurt. Met haar vier kinderen is ze dolblij dat ze een woning heeft. Dat Anita haar kinderen samen op twee kleine kamers slapen en dat haar eigen slaapkamer tegelijkertijd het washok is, neemt ze voor lief. Als ze hoort dat haar woning gesloopt wordt, kan ze haar geluk niet op. Anita haar gezin is namelijk niet alleen het huis uitgegroeid, maar het huis is ook gewoon op. Nu woont ze in een nieuwbouwwoning in de dezelfde buurt. Anita vertelt over het woongeluk dat zij nu met haar gezin ervaart.
Ik heb elf jaar met mijn kinderen in de Goudsbloemstraat gewoond. Destijds was het een urgentiewoning en eigenlijk een tijdelijke oplossing. Groot was het niet, maar ik was blij met mijn eigen plek. Ik haalde de inrichting overal en nergens vandaan en creëerde een huis voor mijn kinderen. De ‘tijdelijke oplossing’ werd uiteindelijk ons huis van de afgelopen elf jaar. Ik kampte met gezondheidsproblemen, waardoor verhuizen geen optie was.
Toen ik van Welwonen hoorde dat mijn huis gesloopt zou worden, had ik daar totaal geen moeite mee. Sterker nog, ik was opgelucht. Het huis was namelijk echt op. Er was altijd tocht, schimmel en vocht in de woning. Bovendien was het zo gehorig dat het leek alsof iedereen boven stampte, terwijl ze gewoon liepen. De kinderen moesten altijd beneden spelen. Boven was geen optie, omdat je dan beneden gek werd van het geluid.
Vanaf dag één voelde ik me thuis
Omdat we in een sloopwoning zaten kregen we een uitnodiging om in een nieuwbouwwoning in de Bloemenbuurt te komen kijken. Dat beviel ontzettend goed. Zowel mijn kinderen als ik waren heel enthousiast. Los van de lichamelijke uitdaging voor mij, is de verhuizing en het hele traject soepel verlopen. De communicatie met Welwonen was heel prettig.
Vanaf dag één voelde ik me thuis. Ik besefte me dat ik dat in het oude huis nooit zo ervaren heb. De voordelen van ons nieuwe huis? Die zijn niet op een hand te tellen! Ik voel me veilig, doordat je alles goed kan afsluiten. In het oude huis hadden we nog wel eens indringers achterom. Bovendien heb ik nooit meer koude voeten door de vloerverwarming. Niet alleen ik, maar ook mijn kinderen bloeien op door het wooncomfort. En dan vergeet ik nog de ruimtes. De keuken is open en geen klein hokje meer. Iedereen heeft een fijne eigen kamer en die extra privacy is voor tieners meer dan welkom. En ik slaap niet meer tussen het wasrek, die staat nu gewoon op zolder terwijl ik geniet van een eigen slaapkamer. Net als van het tweede toilet, er ontstaan geen wachtrijen meer.
Een écht eigen stekkie
In deze woning kan ik er echt mijn eigen stekkie van maken. Het is een enorm fijn huis en we zijn er ontzettend blij mee. Met mijn gespaarde geld én de verhuiskostenvergoeding heb ik het dit keer naar mijn eigen smaak kunnen inrichten. Van een nieuwe eethoek tot een nieuwe bank. De kinderen mochten allemaal een eigen muurkleur kiezen voor hun kamers. Bovendien hebben we dit huis echt een beetje zelf uitgekozen. En dat is een fijn gevoel.
Het voelt gewoon goed als je door de straat loopt. Het is maar één straat verderop, maar een wereld van verschil.